Polscy urbaniści wobec partycypacji społecznej
Łukasz Damurski
Wroclaw University of Technology, Faculty of Architecture, ul. B. Prusa 53/55, room 17, 50-317 Wrocław, Poland
E-mail: lukasz.damurski@pwr.wroc.pl
Abstract
In the Polish spatial-planning system, planners are situated between the citizens, developers, local authorities and non-governmental organizations. Such a unique position gives them an opportunity to promote and stimulate the cooperation between the most important local players in order to reach constant and sustainable development of a given territorial unit. A question arises here: how does citizen participation look in practice? This paper looks for the answer by presenting selected findings of a survey conducted with Polish planners in 2010. The results suggest that planners are aware of the need for public involvement in the planning process though they have some doubts about the real effects of such involvement. The planning practice proves that citizens first of all require satisfaction of their private interests, local authorities care mainly about the current political advantages and the planners lack the power and appropriate knowledge to conduct the public consultation process. The survey points to the need for improvement of the quality of the citizen participation in Poland.
Key words: planning, planners, citizen participation, Poland
Streszczenie
Szczególna pozycja urbanistów daje im możliwość bezpośredniego kontaktu z najważniejszymi uczestnikami procesu projektowego: mieszkańcami, inwestorami, władzami samorządowymi i organizacjami pozarządowymi. Mając na względzie potrzeby trwałego i zrównoważonego rozwoju danej jednostki samorządu terytorialnego, planiści winni promować i stymulować współpracę między różnymi podmiotami polityki samorządowej w dążeniu do zaspokojenia potrzeb i aspiracji społeczności lokalnej. Czy jednak tak się dzieje? Jak w praktyce wygląda proces partycypacji społecznej? Poszukując odpowiedzi na te pytania w artykule przedstawiono wybrane wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród polskich urbanistów w 2010 r. Wskazują one, że planiści dostrzegają potrzebę angażowania społeczności lokalnych w proces projektowy, chociaż mają wątpliwości co do rzeczywistych efektów partycypacji społecznej. Zdaniem urbanistów mieszkańcy oczekują przede wszystkim realizacji swoich prywatnych interesów, władze samorządowe kierują się potrzebą realizacji bieżącej polityki lokalnej, a samym urbanistom brakuje siły przebicia i odpowiednich umiejętności do właściwego prowadzenia konsultacji społecznych. Z badania wyłania się potrzeba jakościowej zmiany procesu partycypacji społecznej w Polsce.
Słowa kluczowe: urbanista, planista, partycypacja społeczna, Polska
Problemy Ekorozwoju 7(2)2012: 87-96
