Cele zrównoważonego rozwoju – dokąd zmierzają miasta?
G Venkatesh
Department of Chemical and Engineering Sciences, Karlstad University, Karlstad, Sweden – 65188
E-mail: Venkatesh.govindarajan@kau.se, ORCID: 0000-0003-3347-7262
Abstract
The United Nations unveiled a set of 17 Sustainable Development Goals (SDGs) in September 2015, with 169 targets and a little over 230 indicators. This was a sequel to the Millennium Development Goals whose remit ended in 2015. Challenges lie ahead for governments around the world – national, provincial and municipal – to adapt the targets and indicators to effect a meaningful transition towards sustainable development by 2030. Cities are where the battle for sustainable development will be won or lost – they contribute 80% of the global GDP, and account for 70% each of global energy consumption and greenhouse gas emissions. With over two-thirds of the global population likely to live in cities by 2060, this is more than a cliché. A clutch of sustainable cities makes a sustainable province; a clutch of sustainable provinces makes a sustainable country, and it follows that several sustainable countries learning and sharing and helping other countries, will make for a sustainable world in the 21st century and further on into the future. While moving forward, trade-offs and complementarities must not be forgotten. Often, there are serendipitous benefits when complementarities which exist are not factored in, but the trade-offs if forgotten may end up robbing Peter to pay Paul. Despite the interregnum brought about by the Corona Virus pandemic in 2020, the world will be getting up, dusting itself clean and moving ahead in the next decade towards the SDGs set for year-2030.
Key words: Sustainable Development Goals, Millennium Development Goals, Targets, Indicators, Urban sustainability
Streszczenie
Organizacja Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2015 r. uchwaliła zestaw 17 Celów zrównoważonego rozwoju (SDGs), obejmujących 169 podcelów i nieco ponad 230 wskaźników. Była to kontynuacja Milenijnych Celów Rozwoju, których misja zakończyła się w 2015 r. Władze na całym świecie – krajowe, prowincjonalne i miejskie – stoją przed wyzwaniem, aby dostosować cele i wskaźniki, aby dokonać znaczącego przejścia w kierunku zrównoważonego rozwoju do 2030 r. Miasta odgrywają kluczową rolę w bitwie o zrównoważony rozwój – niezależnie czy zostanie ona wygrana czy przygrana – bowiem tworzą 80% światowego PKB i odpowiadają za 70% globalnego zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Ponieważ do 2060 r. ponad dwie trzecie światowej populacji będzie mieszkać w miastach, jest to więc oczywiste. Grupa zrównoważonych miast tworzy zrównoważoną prowincję; Grupa zrównoważonych prowincji tworzy zrównoważony kraj, a wynika z tego, że kilka zrównoważonych krajów zdobywających doświadczenie, udostępniających je innym krajom oraz pomagających im, stworzy zrównoważony świat jeszcze XXI wieku i dalej na przyszłość. Idąc naprzód, nie można zapominać o kompromisach i komplementarnościach. Często pojawiają się nieoczekiwane korzyści, gdy komplementarność, która istnieje, nie jest uwzględniana, ale kompromisy, jeśli zostaną zapomniane, mogą skończyć się okradaniem Piotra, aby zapłacić Pawłowi. Pomimo bezkrólewia wywołanego pandemią koronawirusa w 2020 r. świat będzie się podnosił i posuwał naprzód w kierunku Celów zrównoważonego rozwoju wyznaczonych na rok 2030.
Słowa kluczowe: Cele zrównoważonego rozwoju, cele, Milenijne cele rozwojowe, wskaźniki, zrównoważoność miejska
Problemy Ekorozwoju 16(1)2021: 171-179
DOI: 10.35784/pe.2021.1.18
