Institutional Conditions for Strengthening the Position of Organic Farming as a Component of Sustainable Development

Instytucjonalne uwarunkowania wzmocnienia pozycji rolnictwa ekologicznego jako elementu rozwoju zrównoważonego

Władysława Łuczka

Faculty of Economic, University of Life Sciences in Poznań, ul. Wojska Polskiego 28, 60-637 Poznań, Poland
E-mail: wladyslawa.luczka@up.poznan.pl, ORCID: 0000-0002-1997-8119

Abstract

In recent years, the development of organic farming has slowed down, especially in the European Union. This is a factor of importance for sustainable development prospects of the agricultural sector. Although the European Union places more and more emphasis on environmental goals set under the Common Agricultural Policy, two-thirds of the agricultural budget in the 2014-2020 financial perspective are allocated to support conventional farming. In 2014-2018, some member countries witnessed stagnation or decline in the area of organic farmland. This means that in the context of market imperfections – and in the absence of valuation of public goods – microeconomic costs incurred by organic farmers continue to exceed the benefits they reap. The level of support must be high enough to stimulate the development of organic farming in the long run. Therefore, it is recommended that the future support mechanism provide financial encouragement for organic farming, revise the principles for granting payments, tighten the system, and minimize the amount of payments decoupled from production volumes.

Key words: sustainable development, organic farming, institutions, support

Streszczenie

W ostatnich latach nastąpiło spowolnienie dynamika rozwoju rolnictwa ekologicznego, zwłaszcza w Unii Europejskiej, co ma znaczenie dla przyszłych perspektyw rozwoju zrównoważonego w rolnictwie. Chociaż Unia Europejska przywiązuje coraz większe znaczenie do realizacji celów środowiskowych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, to jednak 2/3 środków budżetu rolnego w perspektywie finansowej na lata 2014-2020 zostało  przeznaczonych na wsparcie rolnictwa konwencjonalnego. Niektóre kraje członkowskie odnotowały w latach 2014-2018 pewną stagnację powierzchni rolnictwa ekologicznego lub spadek. Oznacza to, że w sytuacji niedoskonałości rynku i braku wyceny dóbr publicznych, mikroekonomiczne koszty ponoszone przez rolników ekologicznych są w dalszym ciągu wyższe od uzyskiwanych korzyści. Poziom wsparcia musi być na tyle wysoki, aby stymulował rozwój rolnictwa ekologicznego w długim okresie. Dlatego wskazane jest, aby w przyszłym mechanizmie wsparcia nastąpiło finansowe wzmocnienie rolnictwa ekologicznego i jednoczesne zrewidowanie zasad przyznawania płatności oraz uszczelnienie systemu i zminimalizowanie zjawiska płatności oderwanych od produkcji.

Słowa kluczowe: rozwój zrównoważony, rolnictwo ekologiczne, instytucje, wsparcie

Problemy Ekorozwoju 16(1)2021: 157-164

DOI: 10.35784/pe.2021.1.16

PDF (FULL PAPER)