W jaki sposób rozwój indonezyjskiej nauki w zakresie odnawialnych źródeł energii skutecznie wspiera projektowanie polityki? Podróż w kierunku zrównoważonej energetyki
Iqbal Akbar*, Dhandy Arisaktiwardhana**, Prima Naomi***
*Technische Universität Berlin, Chair of Innovation Economics,
Straße des 17. Juni 135, 10623, Berlin, Germany
**National Standardization Agency of Indonesia (BSN), Directorate of Laboratory Accreditation, Jl. M.H. Thamrin No.8, 10340, Jakarta Pusat, Indonesia
***Universitas Paramadina, Faculty of Business & Economics, Jl. Gatot Subroto Kav. 97, 12790, Jakarta, Indonesia
E-mail (corresponding author): iqbal133@ieee.org
Abstract
The aim to achieve the target of a 23% share of sustainable energies in the total Indonesia’s primary energy supply requires enormous amounts of works. Indonesia’s scientific knowledge production can support a successful transition to renewables. However, policy makers struggle to determine how the transition benefits from the scientific production on renewable. A bibliometric study using scientific publication data from the Web of Science (WoS) is used to probe how Indonesian scientific knowledge production can support the policy design for transition to sustainable energy. The seven focused disciplines are geothermal, solar, wind, hydro, bio, hybrid, and energy policy and economics. Based on the data from the above-listed disciplines, a deeper analysis is conducted, and implications to the policy design are constructed. The study reveals that bio energy is the focus of the research topics produced in Indonesia, followed by solar and hydro energy. Most RE research is related to the applied sciences. The innovation capability in the form of technology modifiers and technology adapters supports the transition to sustainable energy in Indonesia. The research on bio energy, however, is characterized by higher basic knowledge than research on solar and hydro energy. This suggests low barriers to the access to the resources and to the completion of bio research in Indonesia. Designing Indonesian energy policy by comprising discriminatively specific sustainable energy sources in the main policy instruments can therefore accelerate the sustainable transition and development.
Key words: bibliometrics, sustainable energy, Indonesia, energy policy
Streszczenie
Cel polegający na osiągnięciu 23% udziału odnawialnych źródeł energii w całkowitym zaopatrzeniu Indonezji w energię pierwotną jest bardzo trudnym zadaniem. Rozwój wiedzy naukowej może pomóc w pomyślnej jego realizacji. Decydenci mają jednak trudności z ustaleniem, jak wiele w tym procesie faktycznie zależy od nauki. Badanie bibliometryczne, z wykorzystaniem danych o publikacjach naukowych z bazy Web of Science (WoS), pozwalają wykazać, w jaki sposób rozwój indonezyjskiej wiedzy naukowej może wesprzeć projekt polityki przejścia na zrównoważoną energię. Siedem ukierunkowanych dyscyplin to polityka geotermalna, słoneczna, wiatrowa, wodna, bio-, hybrydowa oraz energetyczna i ekonomiczna. Na podstawie danych z wyżej wymienionych dyscyplin przeprowadzana jest głębsza analiza i konstruowane są implikacje dla polityki. Okazuje się, że bioenergia jest głównym przedmiotem badań prowadzonych w Indonezji, a następne miejsca zajmują energia słoneczna i wodna. Większość badań nad odnawialnymi źródłami energii dotyczy nauk stosowanych. Ponadto wspieranie innowacji wspiera przejście do zrównoważonej energii. Badania naukowe nad bioenergią mają bardziej podstawowy charakter, niż badania odnoszące się do energii słonecznej i wodnej. Sugeruje to łatwy dostęp do zasobów i znaczące zaawansowanie badań nad bioenergią w Indonezji. Opracowanie indonezyjskiej polityki energetycznej, uwzględniającej odnawialne źródła energii i ich specyfikę, może zatem przyspieszyć transformację energetyczną, zgodną z ideą zrównoważonego rozwoju.
Słowa kluczowe: bibliometria, zrównoważona energia, Indonezja, polityka energetyczna
Problemy Ekorozwoju 15(2)2020: 41-52
DOI: 10.35784/pe.2020.2.05
