Szacowanie poziomu emisji i czynników rozkładu dwutlenku węgla w chińskim sektorze turystycznym
Jiandong Chen*, Aifeng Zhao**, Qiuping Zhao*, Malin Song***, Tomas Baležentis****, Dalia Streimikiene****
*School of Public Finance and Taxation, Southwestern University of Finance and Economics, Chengdu, Sichuan 611130, PR China
E-mails: jchen@swufe.edu.cn, 1042890508@qq.com
**Business School, University of Shanghai for Science and Technology, Shanghai 200093, PR China
E-mail: janezhao115@163.com
***School of Statistics and Applied Mathematics, Anhui University of Finance and Economics, Bengbu, Anhui 233030, PR China
****Lithuanian Institute of Agrarian Economics, Kudirkos Str. 18-2, LT-03105 Vilnius, Lithuania
***Corresponding author E-mail: songmartin@163.com
Abstract
Based on data from 2000-2015, this study estimated the carbon emissions of China’s tourism-related traffic, accommodation, and tourism activities. To quantify the factors governing tourism carbon emissions, this study employed the logarithmic mean Divisia index (LMDI). Furthermore, simultaneous equations models were applied to determine the impact of tourism volume, economic growth, and technological progress on tourism-related carbon emissions. The results showed that carbon emissions are continuously increasing, with tourism-related traffic being the main contributor to total carbon emissions in the tourism sector and private cars being the major source of traffic-related carbon emissions. LMDI and simultaneous equations analysis revealed that tourism volume was the main driving force behind the increase in tourism-related carbon emissions, whereas energy intensity and structure effects were less significant factors influencing the growth rate of carbon emissions in China’s tourism sector.
Key words: energy consumption, carbon emissions, tourism economy
Streszczenie
Na podstawie danych z lat 2000-2015 w tym artykule oszacowane emisje węglowe związane z turystyką: ruch drogowy, zakwaterowanie i aktywność turystyczną. Aby określić ilościowo czynniki odpowiedzialne za związane z turystyką emisje węglowe użyto logarytmiczny Divisia index (LMDI). Następnie zastosowano modele symultanicznych równań, aby określić wpływ poziomu ruchu turystycznego, wzrost ekonomiczny i postęp techniczny na związane z turystyką emisje węglowe. Otrzymane rezultaty pokazuję, że poziom emisji węglowych nieustannie się zwiększa, przy czym głównym czynnikiem jest turystyczny ruch samochodowy, w szczególności samochodów prywatnych. LMDI i symultaniczne równania potwierdziły, że poziom ruchu turystycznego był głównym motorem odpowiedzialnym za wzrost związanych z turystyką emisji węglowych, natomiast energochłonność i czynniki strukturalne odgrywają mniejszą rolę we wzroście emisji węgla z chińskiej turystyki.
Słowa kluczowe: konsumpcja energii, emisje węgla, ekonomia turystyczna
Problemy Ekorozwoju 13(2)2018: 91-101
