Wpływ globalizacji finansowej na degradację środowisdka w krajach E7: zastosowanie hybrydowego nieparametrycznego podejścia kwantylowej przyczynowości
Tomiwa Sunday Adebayo
Cyprus International University, Faculty of Economics and Administrative Science, Nicosia, Northern Cyprus, Mersin 10, Turkey
E-mail: twaikline@gmail.com, ORCID: 0000-0003-0094-1778
Abstract
Despite their economic success, the E7 countries have not been able to provide environmental protection. These countries, on the other hand, will not be able to maintain their economic progress if they do not also protect their natural resources. In this regard, the goal of this research is to examine the impact of financial globalization on CO2 emissions in the E7 countries. Utilizing a quarterly dataset between 1990Q1 and 2018Q4, we applied the novel quantile-on-quantile regression (QQR) and nonparametric causality in quantiles approaches to assess these interconnections. Furthermore, the quantile cointegration outcomes revealed cointegration between financial globalization and CO2 in each of the E7 nations. Furthermore, the QQR outcomes disclosed that in the majority of the quantiles, the effect of financial globalization on CO2 is positive for Brazil, China, India and Turkey, thus validating the pollution-haven-hypothesis. Moreover, for Indonesia, Russia and Mexico, in the majority of the quantiles, the effect of financial globalization on CO2 is negative, therefore validating the pollution-halo hypothesis. Moreover, the novel causality in quantiles approach disclosed that financial globalization can predict CO2 emissions for the E7 nations. Therefore, any policy channeled towards financial globalization will have a significant influence on CO2 emissions in the E7 economies. In light of these significant observations, the research suggests that Mexico, Russia, and Indonesia should be more financially interconnected, whereas China, India, Turkey, and Brazil should reevaluate their financial globalization policies.
Key words: financial globalization, CO2 emissions, environmental sustainability; E7 nations; Quantile-on-Quantile Regression
Streszczenie
Pomimo sukcesu gospodarczego kraje E7 nie były w stanie zapewnić ochrony środowiska. Z drugiej strony kraje te nie będą w stanie utrzymać postępu gospodarczego, jeśli nie będą jednocześnie chronić swoich zasobów naturalnych. W tym zakresie celem niniejszego badania jest zbadanie wpływu globalizacji finansowej na emisje CO2 w krajach E7. Wykorzystując zestaw danych obejmujących okres pomiędzy 1990Q1 a 2018Q4, zastosowaliśmy nowatorską regresję kwantyl-kwantyl (QQR) i przyczynowość nieparametryczną w podejściach kwantylowych, aby ocenić te wzajemne powiązania. Ponadto wyniki kointegracji kwantylowej ujawniły kointegrację między globalizacją finansową a emisją CO2 w każdym z krajów E7. Ponadto wyniki QQR ujawniły, że w większości kwantyli wpływ globalizacji finansowej na emisje CO2 jest pozytywny dla Brazylii, Chin, Indii i Turcji, potwierdzając w ten sposób hipotezę o raju dla zanieczyszczeń. Ponadto w przypadku Indonezji, Rosji i Meksyku w większości kwantyli wpływ globalizacji finansowej na emisje CO2 jest ujemny. Co więcej, nowe podejście przyczynowo-skutkowe w kwantylach ujawniło, że globalizacja finansowa może przewidywać emisje CO2 dla krajów E7. Dlatego każda polityka ukierunkowana na globalizację finansową będzie miała znaczący wpływ na emisje CO2 w gospodarkach E7. W świetle tych istotnych obserwacji badania sugerują, że Meksyk, Rosja i Indonezja powinny być bardziej wzajemnie powiązane finansowo, podczas gdy Chiny, Indie, Turcja i Brazylia powinny ponownie ocenić swoją politykę globalizacji finansowej.
Słowa kluczowe: globalizacja finansowa, emisje CO2, zrównoważoność środowiskowa, kraje E7, regresja kwantylowa
Problemy Ekorozwoju 17(2)2022: 148-160
DOI: 10.35784/pe.2022.2.16
